Blogs

Voor een jager is het de gewoonste zaak van de wereld. Wild dat je oogst uit de natuur gooi je niet weg. Het is goed voedsel. Sterker nog, het is het meest natuurlijke stukje vlees dat je kunt bedenken. Je mag wild niet biologische noemen omdat de normen, het protocol, voor wild niet opgaat. Je weet niet precies wat hij eet en waar. Maar geloof mij nou maar.  Wild is free range en wild heeft geen last van megastallen en antibiotica. Wild leeft buiten en vreet wat de natuur hem biedt. Normaal levert de natuur ruimschoot genoeg voedsel om bijvoorbeeld wilde zwijnen, herten en reeën de winter door te laten komen. Zet je een hek om een gebied, je grijpt dus in op de populatiedynamica, dan wordt het verhaal totaal anders. Zie de Oostvaardersplassen en Amsterdamse Waterleidingduinen.

Het wild dat wij schieten, klein- of grofwild, komt op één of andere manier in het voedselcircuit. De jager geeft het weg of de jager zorgt dat het naar de wildhandelaar gaat. De jager is de bron. Hij doet ook de eerste lijns keuring van de geschoten dieren. Hij kijkt of het wild in het voedselcircuit gebracht mag worden. De zogenaamde GP keuring (GP staat voor Gekwalificeerd Persoon). De wildhandel moet deze verklaring van de jager hebben, anders mag hij het wild niet accepteren. GP kun je alleen worden als je een jachtakte hebt. Zo zie je maar welke belangrijke schakel de jager is voor het meest eerlijke en duurzame stukje vlees.

Verantwoordelijk
De jager heeft dus een verantwoordelijkheid. Hij is de bron, hij schiet de dieren. Maar hij is ook de man of vrouw die verantwoordelijkheid neemt om het wild correct het voedselcircuit in te brengen. Zelf opeten is ook in het voedselcircuit brengen. Vlees wat er slecht uitziet of ruikt, gooi je zelf niet in de pan. Een ander doet dat en wil dat ook niet. De wildhandel is gebonden aan strenge tot zeer strenge regelgeving. Een spatje bezoedeling van pensinhoud is al voldoende om het af te keuren. Laat je een gans een aantal uren in het veld liggen voordat het de koeling in gaat, kun je het net zo goed meteen naar destructie brengen. De wildhandel wil en mag het niet meer hebben. Je kunt als jager niet meer, eigenlijk mocht je het nooit,  zeggen ‘ik ben voor het dodelijk schot en daarna is het ’t probleem van de wildhandel’. Samenwerking, respect en begrip voor elkaar, dat helpt mee goed voedsel in het circuit te brengen. Weggooien, destructie wordt maatschappelijk niet geaccepteerd. Vriend en vijand van de jacht is het daar over eens. Dat bindt ons.

We leven in de tijdgeest van zorg voor de natuur, redden van het klimaat en milieuverbetering. Van alle kanten worden er oplossingen aangedragen. Veel geld verslindende oplossingen. We moeten gezonder leven, we moeten gezonder eten. Vlees moet in de ban volgens een paar licht activistische natuurbeschermers. Het zijn de vegetariërs en veganisten. Iedereen aan de peulen en het klimaat is gered, zo is hun oplossing. Ik zie dit niet als redden van het klimaat. Gezond eten, natuurlijk eten, daar sta ik achter. Je hoeft van mij zeker niet de oplossing van de overheid te volgen van minder vlees en het gedachtegoed van de veganisten aan te hangen. Eet vaker wild eten van eigen bodem. Een sukade van damhert, hertengehakt, een eendje, ganzenborst en hazenrug. Dat is lekker. En dat het goed, duurzaam en hartstikke natuurlijk is, hoeft geen betoog. Het is gewoon zo!

Donald